Fractuurleer

Fractuurgenezing

Fysiologie fractuurgenezing

Fractuurgenezing is een complex proces en verloopt grofweg in vier overlappende fasen (fig. 20):

1. Hematoomvorming (direct na fractuur): bij de fractuur treedt schade op aan de bloedvaten, waarna er op het niveau van de fractuur er zich direct een hematoom ontwikkeld. Het hematoom activeert ontstekingsmediatoren (pro-inflammatoire cytokinen, zoals TNF-alpha, bloedplaatjes-afgeleide groeifactoren en interleukinen).
    
2. Granulatie weefsel & fibrocartilagineuze callus (binnen 2 weken): fibrine-rijk granulatie weefsel en angiogenesis op de fractuurlocatie wordt gestimuleerd door activatie van mesenchymale en inflammatoire cellen (zoals fibroblasten en endotheelcellen). 
   Mesenchymale cellen beginnen zich te differentiëren, resulterend in beginnende chondrogenesis. Er ontstaat collageen-rijk fibrocartilagineus callus ter plaatse van de fractuur uiteinde.
    
3. Formatie benige callus (vanaf 2 – 3 weken): het fibrocartilagineus callus ondergaat enchondrale ossificatie. Wanneer de fractuurelementen niet direct met elkaar in contact staan zal er zich overbruggende callusvorming ontwikkelen: een harde immature botbrug die de botfragmenten stabiliseert.
    
4. Botremoddelering (maanden - jaren): bij botremodellering, ook wel consolidatie, vindt er een continue balans plaats tussen botafbraak (osteoclasten) en nieuwe botvorming (osteoblasten), wat leidt tot de uiteindelijke vervanging van het ongestructureerde bot door sterk lamellair bot.